Kamienie szlachetne fascynują ludzi od ponad 10 000 lat. Używane do celów zdobniczych, w przeszłości zarezerwowane były dla przedstawicieli warstw uprzywilejowanych, służąc im jako symbol statusu i bogactwa. Obecnie, nosimy je dla przyjemności, by cieszyć się ich pięknem i blaskiem.
Nie istnieje jedna definicja kamieni szlachetnych. Pojęcie to obejmuje zarówno minerały, skały, twory organiczne i syntetyczne a nawet skamieliny. Wszystkie je łączy jedno – wyjątkowe piękno, które ujawnia się dopiero po oszlifowaniu i wypolerowaniu.
Klasyfikacja kamieni, bierze pod uwagę ich barwę i twardość, grę refleksów świetlnych. Wielkie znaczenie przywiązuje do rzadkości występowania. Ilość kamieni szlachetnych i ich odmian jest ogromna, sięga 2000 pozycji , stąd specjalna gałąź nauki, traktująca o ich właściwościach - gemmologia.
A |
agat |
B |
beryl |
C |
chalcedon |
D E |
diament |
F G |
granat |
H |
hematyt |
I J |
jadeit jaspis
|
K |
karneol |
L |
lapis lazuli |
M | malachit markazyt masa perłowa |
N | nefryt | O | onyks opal |
P | perły perydot piryt platyna |
R | rodolit rubin |
S | spinel srebro szafir szmaragd |
T | tanzanit topaz turkus turmalin tygrysie oko |
W Z |
złoto |
Nazwa agat pochodzi od greckiego agathos – „dobry”. Jest to półszlachetny minerał, odmiana chalcedonu.
Ten talizman artystów występuje w wielu odmianach i kolorach. Cechą wspólną wszystkich agatów jest dodawanie sił i pewności siebie tym, którzy je noszą, dlatego są znakomitymi amuletami w sytuacjach stresowych. Wierzono, że swojemu właścicielowi agat przedłuża życie, pozyskuje dla niego życzliwość innych ludzi i zapewnia powodzenie u płci przeciwnej.
W starożytności agat poświęcony był Pomonie, bogini urodzaju i dlatego polecany był tym, którzy zajmowali się rolnictwem i ogrodnictwem.
W starożytności wykonywano z niego amulety i pieczęcie. Był używany do wyrobu biżuterii, znamy sygnety greckie i rzymskie, a także kamee i gemmy czy brosze i wisiory, miniatury, ozdabiano nimi ołtarze i naczynia. Agaty to ukochane kamienie baroku – służyły artystom do ozdabiania puzder, tabakierek, sygnetów oraz innych drobny przedmiotów, nawet mebli np. sekretarzyk króla Jana III wysadzany agatami w Wilanowie.
W litoterapii stosowany jako kamień przeciwbólowy i powodujący szybsze gojenie się ran.
Jego nazwa pochodzi od od łacińskiej nazwy organizmów morskich - koralowców Corrallium, zamieszkujących morza strefy ciepłej i gorącej.
Do celów jubilerskich poszukiwany jest przede wszystkim koral szlachetny, o najbardziej żywej, czerwonej barwie (z rejonu Morza Śródziemnego). Ale bywają również jego odmiany białe (Japonia), różowe lub białe w różowe plamki a także czarne (Hawaje) czy niebieskie (Kamerun).
W starożytnym Egipcie koral był poświęcony Izydzie, a w Rzymie – Wenus. Kobiety nosiły amulety z korala, by uchronić się przed nieszczęściami i bezpłodnością. Koralowe amulety zawieszano nad kołyskami nowo narodzonych dzieci, by ustrzec je przed złym spojrzeniem.
Uważano, że biały koral polepsza stan kości, wspomaga leczenie krzywicy i osteoporozy. Czerwony poprawia pracę serca i układu krwionośnego, a różowy łagodzi depresję.
Jest odmianą kwarcu o zabarwieniu bladoróżowym, głębokoróżowym i różowoczerwonym. Wspiera miłość i przyjaźń (kamień miłości). Pozwala dostrzec piękno otaczającego nas świata i poznać samego siebie. Kamień ten odpędza zło, we wszelkiej postaci. Przyciąga dobre zdarzenia, energie aniołów i duchów opiekuńczych.
Opal to wyjątkowy i tajemniczy kamień. Niektóre odmiany opali wykazują ciekawe właściwości optyczne, min. opalizację. Załamanie, rozszczepienie i odbicie światła na małych kulkach krzemionki znajdujących się wewnątrz kamienia sprawia, że kolor kamienia zmienia się, w zależności od kąta po jakim go obserwujemy. Ta gra kolorów sprawia, że biżuteria z opalami naprawdę ożywa.
W Europie zaś od czasów Odrodzenia panowało przekonanie, że tęczowe kamienie przynoszą pecha. Ceremoniał dworu rosyjskiego zabraniał nawet występowania na uroczystościach w ozdobach z opali.Opale odzyskały swą popularność dzięki królowej Victorii, która bardzo je lubiła.
Przez wieki ludzie wierzyli w jego uzdrawiającą moc. To jeden z najbardziej mistycznych kamieni. Wzmacnia intuicję, synchronizuje półkule mózgowe, łagodzi zaburzenia koordynacji ruchu i wzroku. Stale noszony zwiększa siły witalne organizmu. To kamień radości życia i nadziei. Ale, uwaga! Opal jako talizman ma moc zapewniania szczęścia tylko wtedy, gdy należy do człowieka szlachetnego.
Opale należy chronić przed wysoką temperatura i detergentami. Wskazane jest zdejmowanie biżuterii z opalami w czasie wykonywani prac domowych.
W razie nadmiernego przesuszenia opale mogą pękać, natomiast pod wpływem ciepła mogą także utracić opalizację.
Perły, zwane niekiedy łzami morza, to szczególny klejnot. Pokazują głębię wnętrza człowieka, więc ten, kto je nosi, będzie musiał zmierzyć się z tym, co zobaczy. Jednocześnie chronią swego właściciela, odbijając każdą złą myśl wysłaną w jego stronę.
Zdrowotnie pomagają przy wszystkich chorobach kości, szczególnie przy osteoporozie. Wspomagają też leczenie dolegliwości żołądkowych. W niektórych krajach perły uważane są za cudowny eliksir młodości i witalności, a także za afrodyzjak.
Turkus (kalait) – należy do grupy minerałów rzadkich. Nazwa turkus (turecki kamień) wywodzi się od nazwy jego szlaku handlowego, który wiódł przez Turcję, natomiast grecka nazwa kalait (gr. ładny kamień) obecnie jest już prawie nieznana.
Turkus jest jednym z najstarszych kamieni szlachetnych używanych przez ludzi, koraliki z turkusu znalezione w Iraku pochodziły z 5000 r. p.n.e. Był on i jest ceniony w wielu kulturach, Aztekowie wierzyli, że turkusy to skamieniałe łzy bogini nieba a Indianie z plemienia Navajo wrzucali turkus do rzeki prosząc boga deszczu o opady. Według legend hinduskich i perskich patrzenie na turkus podczas nowiu księżyca prowadzi człowieka do dobrej fortuny, ochrania przed złem i zwiększa bogactw.
Kamień już od starożytności używany do robienia amuletów w celach ochronnych i do uleczania. Według legend zmienia barwę aby ostrzec właściciela przed zdradą lub niebezpieczeństwem. Pobudza siły kreacji i wyobraźni, uczy nas rozpoznawać piękno.
We wszystkich epokach traktowano turkusy jako talizmany, pomocne w sprawach sercowych. Jako symbol przyjaźni i wierności narzeczeńskiej turkus najczęściej wieńczył pierścionki zaręczynowe.